عاشقانه اول
و خدا
جهان را
به شش روز افرید
تا تو
به نیم نگاهیش
ویرانه کنی.
عاشقانه دوم
رنگ رخ تو
زردی یک پاییز کشدار نیست .
ان سوی خزان دریچه
اما
پندار چندمین مهاجرت قوها .........؟
و خش خش
گام های تو
انک
که باز می ایی
- با شلال گندمین گیسوانت . ...-
در این سوی ایینه
من به یقین رسیده ام
- هبوط انسان در غروب یک پاییز کشدار بوده ست -
نه.
رنگ رخ تو
زردی یک پاییز کشدار نیست .
کیمیای عشق
شایدت امیخت
در مس
وجود
فرزند ادمی ... ..